a. Ekvatoral Yağmur Ormanları Bu ormanların görüldüğü ekvatoral bölgede yıllık ortalama yağış miktarı 2000 mm’nin üzerindedir. Sıcaklık ise yıl boyunca 20 °C’nin üzerindedir. Bu ormanları oluşturan ağaçlar yıl boyunca yeşil kalan ve geniş yapraklı olan ağaçlardır. İnce gövdeleri ve 50 - 60 metreye yakın boyları vardır. Çok sık olduklarından balta girmemiş ormanlar olarak adlandırılır. 

b. Muson Ormanları Muson ikliminin görüldüğü bölgelerde yazlar yağışlı kışları ise kurak geçer. Bu nedenle muson ormanlarını oluşturan ağaçlar yaz aylarında yeşillenirken, kış aylarında yapraklarını döker. Ekvatoral ormanlara göre ağaç türü bakımından daha fakir olan muson ormanlarının en tipik ağacı teak’tır. 

c. Orta Kuşağın Nemli Ormanları Orta kuşakta özellikle ılıman okyanus iklimi bölgelerinde görülen ormanlardır. Bu iklimde her mevsim yağışlı olup, yıllık yağış 1000 mm’nin üzerindedir. Yazlar serin ve kışlar ılımandır. Bu iklim koşullarında görülen ormanlar, iğne yapraklı ve geniş yapraklı ağaçlar olarak karışık türlerden oluşur. 

d. Tayga Ormanları Orta kuşak sert karasal iklim özelliklerinin görüldüğü Kuzey Amerika, Avrupa ve Asya kıtalarının 60° enlemleri civarındaki bölgelerinde görülür. Bu bölgelerde kışın sıcaklıklar -50 °C ile -70 °C'ye kadar düşmektedir. Yaz sıcaklıkları ise 30 °C’ye yakındır. Yıllık 500 mm civarında olan yağışın önemli bölümü yazın düşer. Bu sert iklim koşullarına dayanıklı ladin ve çam türlerinden oluşan orman topluluğuna tayga adı verilir. 

2. Çalı Formasyonu 

Orman örtüsünün tahrip edilmesiyle oluşan bitki topluluklarıdır. 

a. Maki Zeytin, defne, kocayemiş, mersin, keçiboynuzu, zakkum gibi bodur ağaçlardan ve çalılardan oluşan bitki topluluğudur. Akdeniz iklim koşullarının bitki örtüsü olan maki topluluğunu oluşturan bitkiler yıl boyunca yeşil kalır. Yaz sıcaklığı ve kuraklığına dayanıklı olan bu bitkiler, kış soğuklarından olumsuz etkilenir. Yağış miktarının fazla olduğu yerlerdeki makiler daha uzun ve sıktır. Bunlara psödomaki adı verilir. Makilerin tahrip edildiği yerlerde daha seyrek ve kısa boylu çalı grupları yer alır. Bunlara ise garig adı verilir. 

3. Ot Formasyonu 

Sıcaklık ve yağışın orman yetiştirmeye elverişli olmadığı bölgelerde, doğal çevredeki koşullara bağlı olarak yetişen çeşitli otsu bitkilerin oluşturduğu topluluklardır. a. Savan Yazları yağışlı tropikal iklim bölgelerinde görülen diz boyu yüksekliğindeki otlardan oluşan bitki örtüsüdür. Bu topluluğun içinde yer yer ağaçlar bulunur. Yaz yağışlarıyla yeşeren bu otlar kışın kuraklık nedeniyle sararır. 

b. Bozkır(Step) Orta kuşağın yarı kurak bölgelerinde görülür. Yağışlı geçen ilkbahar mevsiminde yeşillenen, yağışsız geçen yaz mevsiminde sararıp kuruyan ot topluluklarından oluşan bitki örtüsüdür.

c. Dağ Çayırı (Alpin Çayırlar) Orta kuşakta And Dağları, Alpler ve Himalayalar gibi yüksek sahalarda görülen, yaz boyu yeşil kalan ve steplerden daha uzun ot topluluklarıdır. 

d. Tundra 70° - 80° enlemleri arasındaki tundra iklim kuşağının doğal bitki örtüsüdür. Bu topluluğu oluşturan bitkiler birkaç aylık yaz döneminde buzulların çözülmesiyle oluşan bataklıklarda yeşeren, kışın kaybolan otsu bitkilerdir. 

e. Çöl bitkileri Yıllık yağışın 200 mm’nin altında olduğu kurak bölgeler olan çöller bitki örtüsü bakımından son derece fakirdir. Bu bölgelerde çok seyrek olarak dağılmış, kurakçıl otlar ve çalılıklara rastlanır. Bunların en tipik olanı kaktüstü